ısrara hiç gelemiyorum hacılaar. konuşmadan sıkıldığımı ima etmeye çalışıyorum, anlamıyorlar. ortamdan kaçmasam ya da konu bir şekilde dağılmasa "çok konuşma len." diyip gericem ortamı. beni benden daha çok düşünebilirlermiş gibi sanki ibneler acır gibi akıl veriyorlar. istemiyorum lan istemiyorum. benim de var planlarım. ayrıca senden akıl isteyen oldu mu? akıl verme para ver,huzur ver. kötü bir niyet yok belki ama karşındaki insanın düşüncelerini hiçe saymaktır bu. karışmayın bana, sorarsam söyle. üstüme gelme. sanki bir bok başarmış gibi bik bik bik. teee allam yaaa.