Ben yine rüya gördüm. Bu sefer korku filmi tadında. İnsanlar falan kayboluyor, telefonlar kapanıyor. Başlıyorum.

Bir minibüsteyim ama gezi arabası. Herkes de böyle nevale poşetleri falan var. 2 tane ufak çocuk, sarı saçlı yaşlı kadınlar var. Bir yeri gezdik geldik,artık geri döneceğiz. Ama arabayı bok götürüyor. Her tarafta poşetler, yemek artıkları var. Ama bu kadınlar oturmuşlar bikbik konuşuyorlar. Kafam attı. Bok götürme mevzulu ufak bir nutuk çektim kendilerine. Çocuğun biri de park gördü,ağlamaya başladı. Mola verdik. Ben arabayı falan toparladım. Kimse yok ortalarda. Dedim bakınayım bari. Sol tarafta sanayi gibi bir yer var. Herifler toplanmışlar. Sonra birden orası otobüs terminali oldu. Bir sürü kıçı kırık otobüsler. Ama öyle park etmişler ki baştaki ile sondaki çıkmadıkça o otobüsler çıkamazlar. Öyle mühendislik harikası yani. Polis geldi,birini arıyormuş. Ben de yardım edeyim dedim. Otobüslere dışardan bakıyorum ama içlerine girmiyorum. Hatta biri Ses Turizmdi. Sonra gene bakınırken bir tane motosikletli geldi, geldi,geldi, en sondaki kullanılmayan dükkandan içeri girdi. İçeride de duşakabin varmış. İçine düştü,kafasını vurdu,kaldı öyle. Sakallı bir herif. Kimse oralı olmadı. Birini gördüm. Dedim "sen 155'i ara, ben 112'yi arayayım. Adam ölmesin." Kime dedimse sanki "he he "dedi gitti puşt. Sonra orası birden bire evin içi oldu. Adam banyoda ölü vaziyette yatıyor. Ben koridorda birini birini bulmaya çalışıyorum, aynı zamanda 112'yi arıyorum. 112 açtı. Sesimi duymuyormuşçasına konuşmaya başladı. Ben de salonun camından sarktım olayı anlatıyorum heyecanlı heyecanlı." Adam düştü,kafayı vurdu. Ben adresi bilmiyorum. Yanımda da kimse yok. Sadece otobüs terminali gibi bir yer diyorum."Lan bi baktım telefon kapanmış. Kendi kendime anlatıyorum. 155'i aradım. Onda da aynı şey oldu.Ev böyle kasvetli, karanlık,izbe. Diyorum ki; " yeşil paltomu alayım da yardım çağırmaya dışarı gideyim.". Paltomu aldım,kapıdan çıktım. ve orada uyandım.

Korkuyorum ya.