çok sıkıldım. fena hem de. günler hep aynı. geçen arkadaşıma msn den kamera açtım."bu ne lan böyle hayat enerjin çekilmiş gibi bakıyorsun,nerde şen kahkahaların?,kapat kamerayı ."dedi. eskiden ne kadar şen şen gülerdim,şuh kahkahalar atardım.tamam abarttım.uğraşacak bişey lazım.
şimdi anladığım kadarı ile üniversiteden mezun olduk, işimiz yok, evdeyiz uğraşsızız doğru mudur? eğer öyle ise hayatının en güzel yılını yaşıyorsun, iş-güç hedehödösü ile beynin meşgul olmaya başladığında bugün bloguna yazı giren halini özlemle anacaksın. skindirik iş konuları ile beynin meşgul olurken arada bir bu boş hallerin aklına vuracak "aah ulan ah 2010 ağustosunda bir ben vardı, başına buyruk dersiz tasasız baş ağrısız, ben o beni özledim ulan" diyeceksin (ulan'lar opsiyonel tabi kendine ulan diye hitab etmiyor olabilirsin)
YanıtlaSilsüreçler, hissiyatlar hep aynı, aynı yoldan geçtiğim için bu tarz bi durum öngörüyorum ki üç aşağı beş yukarı aynıdır vaziyetler, biz türk gençleri ufak nüanslar dışında kalıptan çıkarılmış gibiyizdir.
illa "uğraşı lazım bana" dersen yürüyüş derim.müzik eşliğinde yürü.çık sokağa gez dolaş gözlemle şahit ol..yazacak mevzuların olsun. çok spesifik uğraşılar istiyorsan eğer beyni yormayacak şekilde kendi zevklerin dahilinde bişeyler uydur, mesela etek diktim demiştin varsa kabiliyetin kaptır git o kanaldan ne bulursan dik.
"ulan bu da nerden salça oldu" deme. güncel yazan bi sen varsın sıkıntıdan patlıyoruz bizde burada, halden anla :D
eheuhe yok salça oldun gibi düşünmedim. ama bilmiyorum mezun olur olmaz iş buldun mu yoksa benim gibi boşluğa düştün mü.belirsizlik öldürüyor beni. eee okul bitti,şimdi ne olacak modundayım. sakalım çıksaydı saç sakal birbirine girmiş bir vaziyette atletimle evde yatıyor olcaktım.evet,haklısın.iş bulsam bu sefer o kurcalayacak,evde yatsaydım şöyle olsaydı derdim,ki derim.
YanıtlaSilbirara 1500 parçalık yapbozla kafayı yiyordum,ama yapbozun çoğunu gökyüzü figürü oluşturduğu için hakkaten sinirlenip yapbozu kaldırdım.
bilmiyorum yaaa.
mezun olup 1 yıl bekledim ve söylediğin gibi saç sakal karışmış bi vaziyetle evde oturdum. (atletle oturamadım kış idi çünkü) şimdi her sabah sakal traşı olmaktan şikayet ediyorum (ki emin ol çok iğrenç bi duygu). sabahşları geç kalkardım gün 4-5 saat faal olduktan sonra bitiverirdi geceyarılarına kadar ya nette olurdum ya tv izlerdim yada dolaşırdım.şimdi erkenden kalkıyorum akşam 9 a kadar çalışıyorum kalan 3 saatte de ne kadar sosyal olunabilirse olmaya çalışıyorum. işsizken haftaiçi-haftasonu gibi bi ayrımımım yoktu.atraksiyon için gün-saat ayrımı yapma zorunluluğum yoktu. şimdi ise pazar günlerine bir sürü şeyi sıkıştırıp yapma peşindeyim.haliyle hiçbirinden istediğim tadı alamıyorum. e bir de pazarların "yarın pazartesi offf" bunalımı var ki yaptığın işten zevk almak şöyle dursun ızdırab çekiyorsun.
YanıtlaSilyani demem o ki iş güç uğraşı sahibi olduğunda kendi adına yapacağın hiç birşeyin tadını bu boş döneminde yaptığın kadar alamayacaksın. çünkü iş güç sahibi olduğunda rutin kaygılar ile hayatını devam ettirmelisin. para-kariyer-şehrin trafiği-aile baskısı vs vs.. şimdi ise düşünmen gereken tek önemli hadise uzun vadede "iş bulmak" o da derhal halledilmesi gerek bi durum değil. zaman içinde çözülebilecek bir durum. o yüzden şu anki kaygısızlığının tadını çıkar bence. yapacak hiçbirşeyin yokken bu boşluğunun keyfini sür.
yapacak çok şeyin olduğunda hem zamanın olmayacak hem de takatin.olsa bile şimdiki tadı alamazsın.
haklısın,başkaları da aynı şeyi söylüyor.ama aile baskısı da var. okul bitti hani iş diye soruyorlar.
YanıtlaSilkendimi bu tarz düşüncelerden soyutlarsa sıkı bir tatil yapabilirim.
teşekkür ederim.=)
rica ederim.
YanıtlaSil