çok acayip rüyalar görüyorum,nasıl bir bilinç altına sahipmişim anlamadım kardeş.

karanlık ve arnavut taşlı bir sokak. evler,binalar falan hep taştan. tımarhane gibi bir yerdeyim.bildiğin deli yani. yanımda biri var,arkadaşmışız. üstümüzde beyaz hastane gecelikleri.

balkon gibi bir yerdeyiz. yan evin balkonunda biri var,laf anlatmaya çalışıyoruz ona ama o bizi duymuyor,rutin işlerine devam ediyor. yoldan geçen bir tane böylee şapkalı mapkalı bir kadın da "boşverin,uğraşmayın." diyor. sonra yanımdaki deli arkadaşımla birbirimize sarılıp " ama o bizim çocukluk arkadaşımız." diyerek ağlıyoruz.

o beyaz hastane geceliği çok etkiledi beni ya.o karanlığın içindeki ay gibiydik vallahi.