bizim toplumumuzda statü,mevki, para çok önemli. ve hemen hemen hepimiz legal veya illegal yollardan bunları elde etmek için çabalıyoruz. sonuçlar ise çoğu zaman alakasız insanların götünde patlıyor. nitelikli insanların başına niteliksiz insanlar yönetici, lider sıfatıyla geldiğinde çark bir süre sonra duruyor. işler iyice boka sarıyor. bu durumu gittiğiniz bir devlet dairesinde yada özel sektörün herhangi bir kolunda çok rahat gözlemleyebilirsiniz. hatta televizyondan bile izleyebilirsiniz.

şimdiye kadar başa gelen kesimlerin çoğunun çok şeffaf bir şekilde seçildiklerini asla inanmıyorum. fakat şu anki hükümetin başa gelmesiyle toplum resmen futbol taraftarı gibi ayrılmış durumda. maçı kazanınca " size nasıl taktık ama!" diyen taraftarlar misali en alakasız insan bile "sıra bizde artık!" diyebiliyor. derdim bunlar değil. her kesim aynı bokun laciverdi. derdim ise; gelen herkesin toplumun huzur ve refahı ile ilgili çalışmak yerine kendi bildiklerini okumak. her gelen bir öncekinin adamlarını temizleyip kendi düzenini kurmaya çalışıyor. bunu yapana kadar seçim zamanı gelmiş koltuğu kaptırmış oluyorlar. etkilenen biz oluyoruz.

8 yaşındaki bir çocuk kendini asmış. ne derdi olabilirdi ki? aile,öğretmenler, sosyal hizmetler ne boka yarıyor? alakasız yerlerde alakasız insanların çalışmasının bedelini biz ödüyoruz. tesadüfen yaşıyoruz.