13 Kasım 2010 Cumartesi

tenks e lat


Ne kadar çok nefret biriktirmişim içimde. Rahatsız ediyor artık beni. Kinci olduğumu biliyordum zaten. Ama şimdiye kadar hiç bu kadar batmamıştı bana. Sanırım ortalık durgunlaşınca bazı şeyler daha çok belirgenleşti. Tiksinme mertebesine ulaştım.
Bazen birileriyle konuşurken ya da ne bileyim denk gelirken,gözüme takılırken ne kadar samimi olduğunu düşünüyorum. Aslında hiç samimi değil. Babamla konuşuyordul geçen. "Hiçbirşey eskisi gibi değil dedi, ne dostluk kavramı ne ahlak kavramı ne samimiyet kavramı ne de düzen.." Haklısın dedim içimden. Benim yaşımdan 2 kat ve daha fazlası yaşın var,daha iyi bilirsin herşeyi.Ben bile 5 yıl öncesi ile şimdiye karşılaştırırken yuh diebiliyorsam sen kim bilir neler dersin?
Dün bir arkadaşımla konuşuyordum."Neden böyle oluyor?" diye sordum. "İyisin ama biraz şanssızsın."dedi. Nerden alabilirim acaba bu şansı?
Kimseden çok da büyük bir beklentim yok aslında.Olmasını istediğim şeyler normalde olması gerekenler. Bana böyle öğretildi. Başkalarının beklentilerini yaptığımda çoğu zaman kendime ters düşüyorum ve nefret ediyorum. Birikmesi çok kötü be,önünüze geleni görmezden gelip,etrafına dikenli üstelik elektrikli teller örüyorsunuz.Duvar değil tel. Merak da var çünkü. Ben ne olucam?

Benden tüm kincilere gelsin:
http://www.dailymotion.com/video/x1vlv6_videoclip-iron-maiden-no-more-lies_webcam

2 yorum:

  1. Sen de bir çok sevgiyi tercih eden gibi, önce bocalayacaksın, çok canın yanacak, ama sonra alışıp hayatın dibine vuracaksın!

    YanıtlaSil
  2. ah keşkem ah keşkem diyorum ama ne zaman be lale?

    YanıtlaSil