Paranın uşağı olabilirim

İşsizim ama artık bu beni rahatsız etmiyor.En son gittiğim bir görüşmemi anlatayım istiyorum ki ders alın benim yaptığımı yapmayın.Gittiğim firma Fiba Holding.Çağırılan konumsa "uluslararası faktoring yetkilisi/yetkili yardımcısı". Danışman firma ile mülakata girdikten sonra onlar beni uygun bulursa bölüm müdürleriyle falan mülakata girecektim. O mülakat sürecinin yapmacıklığı beni benden alıyor,tarifi yok yani bunun.

Beylikdüzü'nden Beşiktaşa gittim. Üzerimde elbise,ayağımda 8 santimlik topuklu ayakkabı, arnavut taşlı sokakta adres arıyorum.Çİn işkencesi. Ee alışmamış g.tde don durmaz hesabı, kızın biri beni uyardı;"çantanız eteğinizi yukarı çekiyor." Bir baktım,asimetrik bir tarz yapmışım kendime.

Neyse buldum binayı,gittim oturdum,bekliyorum.Sonra bir kız çocuğu geldi odaya,beni o mulakata tabii tutacakmış. Ben topuklu ayakkabılarla 180cm yaklaşırken,o topuklu ayakkabılarla 150cm anca var. Tepeden bakmak çok bir duyguymuş. Bildiğin dev anası kıvamında selam çaktım. Abudik gubidik sorular."Neden faktoring,neden bu şirket,neden şu neden bu?" Nasıl bir hayagücüm varsa sallıyorum. Lan mal! şirketin ismini sen söyleyince öğrendim,gizli ilandı hatırlatırım.

Aslında herşey güzel gidiyordu. İş tanımını falan yaptı ve satış diyerek beni kalbimden vurdu. Geçen yıl okulda aldığım satış dersinin vizesini uygulamalı olarak yapmıştık.Kılık,kıyafet,çeşitli evraklar,zartlar zurtlar,tam teşekküllü bir satış elamanıydık herbirimiz. Ben de bir şirkete çalışanlarının motivasyonlarını arttıracak açık hava aktiviteleri satıyordum.Sordum;" çalışanlarınızın motivasyonlarını artırmak için ne gibi faaliyetleriniz var?". Cevap ise " Karaköy'e yolluyorum ben çalışanlarımı." "Oldu o zaaaamaaaan!".Sonra şirket müdürü kılığına girmiş Dilek Hocamın söylediği son sözse beni benden almıştı;"valla ablacım,sen bu etekle pikniğe git,tüm çalışanlarımız ardından gelir." Müşteri adam laf da edemiyorsun. Böyle şeyler gerçekten başa geliyor.Satışın bana göre olmadığını anladığım ilk olay bu.

İkincisi ise,sınıftan bir arkadaşım vardı.Adı Tolga.Babadan zengin.Ortadoğunun mu,Orta Asya'nın mı bilemedim en büyük kireç ocakları bunlara ait.Holding sahibi oğlum adam. Merkezi İzmir'de. İş hakkında konuştuğumuzda bana dedi ki;"İstanbul'daki ofisimizde herzaman açık bulunuyor,cv ni yolla,orda çalış." Kulağa hoş geliyor efenim. Dedim ne yapıcam ben orda."Benle aynı işi yapacaksın,ben Türkiye'yi geziyorum,bayi ziyaretleri ve satış yapıyorum.İlk zamanlar benimle beraber gelirsin,sonra ofiste kalıcı olarak durursun." Kulağa yine hoş geliyor ama bayideki adamlarla yemeğe çıkmalar,zart zurt aranmalar,Tolga'nın bana yaklaşımı pek hoş değil be hacı.Kestirip attım.

Dedim "satış mı?". Yüzüm düştü.Mülakat öyle bir havaya girdi ki,sanki ben artizim,kız da program sunucusu.Beni programına konuk olmam için ikna ediyor."Ama bakın,büyük bir firma,hem evinize de yakın,özel sağlık sigortası,servisi zartı zurtu var." Ben de;"Ben ters insanım,müşterilerden biri laf eder,bişey eder terslerim,keşke telefonda söyleseydiniz." Sonra biz sizi ararız tarzında konuşmalarla son buldu mülakatımız.

Bu arada küçük kız,madem mini etek giyiyorsun,altına ince çorap giy ve oturup kalkmana dikkat et.Hem selülitlerini gördüm hem de iç çamaşırının rengini.

Birkere de yine kodaman bir firmanın sigorta bölümüne gitmiştim görüşmeye.Ee haliyle yine satış.Doğrucu olmamak gerekiyor,millet yalan duymak istiyor."ben almayacağım bişeyin satışını yapamam"dedim ve beni aramadılar.

Ama artık akıllandım.Satış yapabilir misiniz derlerse; "ne diyosun,seni bile satarım."şeklinde cevaplar vericem. Kapitalist düzene ayak uydurucam,yapacak bişey yok.Hal ve hareketlerimi düzenleyip bir beyaz türk,bir elitist olmaya karar verdim. Satış da yaparım.Sonra işleri büyütüp dolandırıcı olurum bakarsın.Neden bir dişi Banker Kastelli olmayayım ki? Dilek Hocamda demişti; "Çok temiz bir yüzün var,dolandırıcı olabilirsin." Yakın çevreme sesleniyorum burdan; sizi dolandırmam ama yeni kişiliğimle şok edicem .Bittiniz yani.