sinirlenince çok güzel oluyorum!

eskiden sinirlendiğimde gülüseyerek ve tıslayarak konuşurdum. millet iyice ayar olurdu. bu sıralarda ise, sağımdan solumdan beni tutmaya çalışıp,"sakin ol abla" diyorlar. gözüm hiç bir şey görmüyor,etrafımda kim var aldırmıyorum,bağırıyorum ve üstelik küfür ediyorum.
normalde görsen,sakin,sessiz bir tip olarak algılarsın.sinirlendiğim zaman ya beni kapatın ya kendinizi kapatın bir yerlere. yeşil dev hulk oluyorum.
bugün çok sinirlendim.edebimle oturmuş kahvaltımı yaparken telefon geldi karşımdaki insana,dinledim. ondan sonra böyle bir sesimi kontrol edememeler, yerimde oturamamalar.. telefondaki kişiye saydırmalara ki yaşça benden büyük ama yaşına bile saygım yok öyle etkisiz eleman. sonra çıktım gittim.gittiğim yerde de aynı durumlar ama bu sefer önüme geçip kollarımı tuttular "sakin ol derya!". olmadım,içeri girdim, nefretimi döktüm. sonra dışarda rüzgara karşı oturdum ama asla sakinleşmedim. bugün mecburen o kişilerle 2 saat geçirmek zorundaydım ama asla çenemi tutamadım.

ben böyle değildim!