dosttuk biz.

Eski dostlarla dosdoğru dost olunur geçmişte. O seni anlar sen onu... Hiç konuşmadan, tek sözcük dahi tüketmeden, bir sonbahar vakti demliklerce zehir gibi çaylar içilir birlikte. Sonbahar birlikte koklanir hiç konuşmadan ve içilen demlerin yoğunlugu kadar ağir yaşamlar paylaiilir o sessizlik ve tarifsiz zaman dilimlerinde.

Yol arkadaşi olunur, yoldaş olunur eski dostlarla. Barikatlarda yanyana dövüşülür. En mahrem mektupların çekincesizce emanet edileceği tek kişidir o.

... ve gözyaşı dökülecekse aranılan omuzdur onunki. Ne var ki heryerde, kalabalıkların ortasında kandan gözyası dökülür ama o omuza bir göz sürmek korkutur insanı kimi zaman. O ağladığını görmemelidir. Ağladığını görmesini istemediğini de bilmelidir; ve bilir. Adını nasıl biliyorsa öyle bilir.

En güzel günaydınlar onadır. En tahakkûmsüz başkaldırılar ona karşıdır. Onlar eski dostlardır. Komsu camını kırdığında adı asla verilmeyecek kişilerdir onlar.

Onlar hep güzeldir. Saçı başı özlenir. Yıllar geçer, anılar ağır çekimde batar gözlere. Bir tane de fotoğrafı yoktur. Ve hiç olmamıştır da ne garip. Nasıl olur bilinmez bir vakit gelir onlara eski dost denir meclislerde adı geçince.

'eski' olsalar da dost sözcüğünü hep haketmişlerdir.

Dost, arkadaş gibi değildir. Daha bir paylaşılır onunla, daha bir anlamlıdır her şey. Çok sağlamdır aradaki ilişki ve ayrılık düşmüşse araya o da sağlam bir kavgadandır; çünkü basit şeyler değildir dostluğu bitiren, sınırlarınızı aşmış bir şeydir aranıza giren, işte bundandır ayrılık. sonra büyürsün ve sınırların genişler, öncesinde arayı açmanıza sebeb olan nedenlerle başa çıkabilirsiniz bir süre sonra. İşte o zaman hüzün yayılır içine, bu sebeble miydi ayrılığımız, kırgınlığımız dersin.Kabullenmezsin, doğrusuda budur. Eski dost gelir aklına, bütün o hatıralarla beraber çıkagelir, artık kaçmazsın, durdurmazsın, yan çizmezsin, dost a teslim olursun, direnen gururunu ezer geçersin, en güzeli de budur gururu ezmenin, gurur ezilmeye ses etmez, bilir ki dost tekrar onu ayağa kaldıracaktır. Bilir ki eski dost düşman olmaz. Bir yerlerden kopan mazi, şimdiye bağlanır ve dost ile geleceğe yol alır.Dost, tekrar denemeyi en çok hak edendir.

iki kişi iki kıyıda karşılıklı
bakışları gölgeli ince bir hüzünle
aynı rakıyla dumanlı dillerinde aynı şarkı
kim inanır ki düşman olduklarına

memleket aşkının ne dili var ne dini
doğmaya gör o anda yakar yüreğini
komşu olmak bundan böyle yazılmışken alnımıza
gel de ağlama şu düşman halimize