Marko Paşa

Efenim Marko Paşa, Rum asıllı, herkesin sorunlarını sabırla dinlemesiyle ün yapmış Osmanlı hekimidir. Hastalarının sorunlarına tıbbi yönden yardımcı olmakla beraber, onlara manevi huzur ve rahatlık vermeye özen gösteren bir hekim imiş. Şimdiki zaman doktorlarıyla pek alakası yok yani."Ne ararsan bulunur, derde devadan gayri" sözünün de sahibi olan bu hekim, her derde deva bulamayacağını bilse bile, herkesi sabırla sonuna kadar dinlermiş, o yüzden "derdini git Marko Paşa'ya anlat" denirmiş. Şimdilerdeyse "derdini dinlemek istemiyorum" demek için kullanılıyor bu söz öbekleri.

Bazen diyorum,Marko Paşa olsada iki lafın belini kırıversek. Anlatacak bişeyim de yok gerçi. Yani ne derdin var deseler, somut bir derdim yok derim. Artık hayatımın sonuna kadar baba parası yemeyi aklıma koyduğum için iş ilanlarına da bakmıyorum. Çalışmak gibi bir isteğim yok,atlattım yani onu. Hee ama bazen diyorum "atayım kendimi şurdan aşşağı" ama sonra" neden atıyorum kendimi aşşağı" diyorum. Bazen diyorum " tohumlar fidana, fidanlar ağaca, ağaçlar ormana dönmeli yurdumda",sonra da " bana ne" diyorum. Yani hem öyleyim hem böyle.


Marko Paşa'yı dert anlatmak için istemiyorum zaten. Şöyle sıkılmadan, gene ne anlatıyor bu demeden konuşacak biri olsun istiyorum. O kadar zor durumdayım ki sanırım "birileri" demedim " biri" dedim. Ama nerdeee.. Ben bile çoğu zaman birilerini sinlerken sıkılıyorken başkası neden sıkılmasın ki?.. Bu anlamlı günümü bir şiirle noktalamak istiyorum Marko Paşa anısına.

azizim markopaşa
yolumuz degil, işimiz duştu .
dert yandik dinlemediler,
markopaşa'ya gidin dediler.
geldik, yedi iklim oteden;
baş acik bagri yanik ,
yalnayak geldik.

cok degil.
bir arzuhalimiz derdimiz vardi:
dostlar sulh istiyordu,
bizi uzen bahardi.

dinlemediler,
beyler, efendiler
bizi sana gonderdiler.
geldik, yedi iklim oteden,
ocagina du$tuk :
ne dersin markopaşa

niyazi akincioglu