27 Mayıs 2011 Cuma

ölüm allahın emri,ayrılık olmasaydı.

Ardarda kötü haberler alıyorum be abilerim,ablalarım. Ve durumun vehameti düşününce geçmiş hislerimden utanıyorum. Bir insan ya iyidir ya kötüdür ilkesine hep yan çiziyorum.

Aldığım haberler hep hastalık haberi. Belki de son konuşmamız dedi.Zayıf noktam zaten,hepimiz bir gün ölücez diyemedim. Hem sevdiğim hem sevmediğim bir insan.İçten pazarlıklı olması beni kendinden itti,ben de ilişiğimi kestim. Ama öğrendim ki hasta. Az önce konuştum,hastaneye kaldırmışlar. İyi olacaksın dedim,güçlü ol azcık,daha senden intikan alıcam dedim.Haftaya gelicem ona göre dedim.Daha fazla dayanamadım,karşılıklı ağladık.Sanırım, söyleyemesede amacı hakkını helal et demekti.

Sevmiyorum böyle şeyleri.Kinci bir insanım ama bu tarz şeylerde herşey uçup gidiyor.Ömrünün baharında,yaşayacak o kadar çok şeyi olan bir insana ölümü yakıştıramıyorum. Ölen kurtuluyor belki ama ya geridekilere ne oluyor? Böyle boğazımda bir şeyler düğüm düğüm,ağlamamak için kendimi zor tutuyorum ama olmuyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder